Czy homeopatią może zajmować się osoba nie będąca lekarzem? I jakie musi przejść szkolenie aby móc posługiwać sie tytułem homeopata? Czy taka osoba wie więcej niż absolwent uczelni medycznej?

Kwalifikacje homeopaty

Podstawą do prowadzenia gabinetu homeopatii nie może być zatem żaden kurs kilku dniowy. Homeopatia jest głęboką i obszerną dziedziną. Niektórzy wielcy homeopaci nawet mówią, że mino iż całe życie poświęcili zgłębianiu homeopatii to nadal pozostaje wiele do poznania. Warto zatem zapytać homeopaty, jakie ma wykształcenie - czy jest absolwentem profesjonalnej szkoły czy jakiegoś kursu.

Zgodnie z prawem homeopata może być każda osoba, nie koniecznie lekarz, która ukończyła specjalistyczne szkolenie z zakresu homeopatii. Są dwie szkoły : jedna dla lekarzy a druga dla nie-lekarzy. Szkoły dla nie-lekarzy mają specjalnie ustalony program nauki przez WHO, Światową Organizację Zdrowia. W Polsce taka szkoła znajduje sie w Sopocie. Jest to Pomorska Szkoła Hoemopatii Klasycznej. Jej program jest oparty wytycznych ECCH (Europejska Rada Homeopatii Klasycznej) zawartych w European Guidelines for Homeopath Education. Zajęcia obejmują 550 godzin zajęć z homeopatii oraz dodatkowo 300 godzin z zagadnień medycyny klasycznej. Program szkoły zgodny jest z rezolucją 1206 Rady Europy na temat europejskiego podejścia na temat medycyny komplementarnej i alternatywnej.

Homeopatia klasyczna a kliniczna

Kolejną kwestią jest sposób prowadzenia terapii homeopatycznej, bowiem, jak się okazuje, homeopatia dzieli się na dwa główne sposoby - klasyczny i kliniczny. Metoda klasyczna jest oparta na pierwotnych założeniach Hahnemana, twórcy homeopatii, skupiająca się na człowieku a nie na chorej części ciała, zwracającej uwagę na indywidualność objawów i preferującej jeden lek na określonym czasie, mający obejmować całość problemów chorego. Metoda kliniczna jest zmodyfikowaną homeopatią i przypomina nieco leczenie farmakologiczne, gdzie leki dobiera się najczęściej na daną jednostkę chorobową i chory narząd. Stosuje się tu niekiedy bardzo dużą ilość leków na poszczególne problemy, do tego stopnia, że pacjentom zaczyna brakować dnia, by je brać.

Obie metody działają, jednak doświadczenie pokazuje iż metoda klasyczna jest znaczenie lepsza, chociaż jest bardzo trudna i czasochłonna podczas doboru leku, ponieważ musimy dogłębnie poznać człowieka by wybrać dla niego jeden jedyny lek. Metoda kliniczna sprawdza się często w chorobach ostrych i mniej poważnych takich jak przeziębienie czy ból gardła, ponieważ chwilowe podawanie tylu leków nie wywoła większych problemów a może akurat pomóc. Jednak jeśli ktoś choruje przewlekle to raczej powinien unikać wielu leków i tak zwanych kompleksów zawierających mieszankę leków. Wydawało by się, że im więcej składników to lepiej - w tym przypadku jest jednak dokładnie odwrotnie, ponieważ lek homeopatyczny to bodziec leczniczy i ważne by ten bodziec był jak najbardziej wyraźny i pojedynczy. Nadmierna ilość bodźców może stłamsić organizm i spowodować, że nie nastąpi żadna reakcja.

Homeopatia a inne formy leczenia

Homeopatia bardzo różni się od inny form leczenia, a zwłaszcza od leczenia farmakologicznego. Tak naprawdę farmakologii bliżej do ziołolecznictwa niż homeopatii. Homeopatia jest zupełnie inna i rządzi się innymi prawami. Inne jest pojmowanie choroby, przyczyn choroby i leczenia. Dlatego nie każdy może to do końca zrozumieć. Trudniej jest to zrozumień osobom mającym wykształcenie medyczne. Dlatego niektórzy, jak np. światowej sławy homeopata, uważa, że jego uczniowie nie będący lekarzami, są znakomitymi homeopatami. Nie można jednak generalizować czy lepszym homeopata jest lekarz, czy nie lekarz - kluczowe jest tutaj to, że homeopatia jest bardzo trudna i osobą, która się nią posługuje, musi wykazać się ogromnym zaangażowaniem. A czy jest to lekarz czy nie - dla homeopatii nie ma znaczenia. Jest to dziedzina alternatywna i nie zastępuje wizyty u lekarza, a jeśli ktoś juz się decyduje na leczenie homeopatyczne to powinien raczej kierować się kompetencjami homeopaty niż faktem czy jest lekarzem czy nie.